Πόνος ή Αγάπη; Tι από τα 2 επιλέγεις;

Πόνος ή Αγάπη; Tι από τα 2 επιλέγεις; Η επαναλαμβανόμενη ύπαρξη του πόνου στην ζωή μας, συναισθηματικού ή σωματικού, μας έχει εθίσει σε αυτόν, σαν ναρκωτικό, σαν τσιγάρο που πρέπει να κάνεις κάθε πρωί. Λέμε ότι θέλουμε αγάπη στην ζωή μας, αλλά όταν έχουμε να κάνουμε την κρίσιμη επιλογή, τι τελικά επιλέγουμε;

Όλοι οι σοφοί άνθρωποι, όλοι όσοι ασχολούνται με την εξέλιξη του ανθρώπου, έχουν μια λύση, που την διατυμπανίζουν όπου και αν βρεθούν : Αγάπη! Η λύση σε όλα τα προβλήματα είναι η αγάπη. Αν βάλεις εκεί που υπάρχει πόνος, την αγάπη, όλα φτιάχνουν. Αν κάνω όμως μια μικρή ανασκόπηση στην ζωή μου, θα δω ότι ενώ λέω ότι θέλω να την έχω στην ζωή μου, πάντα όταν έχω να επιλέξω μεταξύ αυτής και του πόνου, επιλέγω τον πόνο. 

Είναι νορμάλ αυτό;

Και όμως, είναι εντελώς φυσιολογικό! Χαζό, αλλά φυσιολογικό. Βλέπεις ο πόνος έχει μέσα του κάποια δράση. Θέλεις να τον γιατρέψεις. Η αγάπη όχι. Δεν εμπεριέχει μέσα της δράση, αλλά μόνο αποδοχή. Και η αποδοχή είναι παθητική. 

Η κοινωνία φταίει; Η εκπαίδευση που είχαμε;

Αν θες να το δεις έτσι, ναι, αυτή είναι υπεύθυνη για ότι κακό υπάρχει στη ζωή σου. Και θα έχεις και ένα δίκιο. Όμως μια πιο βαθιά ανάγνωση των κοινωνικών επιστημών θα σου δείξει, ότι εσύ είσαι η κοινωνία. Έχεις την δύναμη να την διαμορφώνεις. Όχι όμως με αυτά που θέλεις να κάνεις, αλλά με αυτά που τελικά κάνεις. 

Ο πολιτισμός μας βρίσκεται σε μια δυσαρμονία. Μας θέλει να καταναλώνουμε χωρίς μέτρο. Και για να το πετύχει αυτό, εισαγάγει φόβο όπου βρίσκει ευκαιρία. Και εμείς ‘τσιμπάμε’. Βλέπεις, ο φόβος δημιουργεί την ανάγκη κάλυψής του. Έτσι πάμε στα μαγαζιά και αγοράζουμε και αγοράζουμε…  θέλουμε να έχουμε το τελευταίο κινητό, ένα μούρικο αυτοκίνητο, τον/την καλύτερο/η γκόμενο/α. Και ενώ είναι η ανάγκη μας συναισθηματική, προσπαθούμε να την καλύψουμε με υλικά προϊόντα. Πράγμα που ποτέ δεν θα γίνει! 

Και ποια είναι η λύση; Αφού μας την είπαν οι σοφοί! Αγάπη! Απλό; 

Σε μια κοινωνία που βασίζεται στον βομβαρδισμό του φόβου, πώς είναι δυνατόν εγώ να επιλέξω αγάπη, όταν ότι μου προσφέρετε είναι φόβος; Εδώ σε θέλω!

Ο μοναδικός δρόμος για την πραγματική ίαση, προσωπική και κοινωνική, είναι το ‘γνώθι σαυτόν’. Επιστροφή στις ρίζες; Ή απλά ένα σλόγκαν σε ένα μπλουζάκι που φοράω το καλοκαίρι;

Ενδυνάμωση, ίσως, να είναι η σημερινή ερμηνεία και σημασία του ‘γνώθι σαυτόν’. Αν βρω μέσα μου τον πόνο και τον απελευθερώσω, αν βρω την πραγματική πηγή του φόβου, τότε όσο και να προσπαθεί ο σύγχρονος πολιτισμός να με τρομάξει, θα καταφέρω να μην συντονιστώ μαζί του. Η λύση είναι να βρω μέσα μου τον φόβο και να τον απελευθερώσω. 

Εκατοντάδες συμπολίτες μας έχουν πάρει μέρος στην  Δράση Κοινωνικής Ενδυνάμωσης. Μια δράση που σκοπό έχει, να δημιουργήσει νέους ενδυναμωμένους ανθρώπους, πολίτες μιας καινούργιας κοινωνίας που αρχίζει δειλά δειλά να σχηματίζεται. Δες περισσότερα στο http://www.drasi.eu και αν είσαι δικαιούχος πάρε μέρος. Αν δεν είσαι μπορείς να βοηθήσεις με την συμβολή σου που θα την εκτιμήσουμε δεόντως! Ή να επιλέξεις μια από τις υπηρεσίες ή τις εκπαιδεύσεις του Ελληνικού Κέντρου Συναισθημάτων. Όλα τα έσοδα υποστηρίζουν τους σκοπούς μας. 

Η ερώτηση που απομένει είναι μία:

Είσαι έτοιμος να φτιάξεις τη ζωή σου;